In onze moderne maatschappij, waar gezinnen vaak verspreid zijn over verschillende locaties, neemt de druk op mantelzorgers enorm toe. Vooral kinderen die de verantwoordelijkheid op zich nemen om voor hun ouders te zorgen, ervaren een onzichtbare last die werk en zorg bijna onmogelijk maakt.
Het gaat zelfs zo ver dat mantelzorgers zich ziek melden of vakantiedagen opnemen om zelf te kunnen zorgen. In deze blog gaan we dieper in op de pijnpunten van deze situatie, benadrukken we waarom het essentieel is om meer bewustzijn en ondersteuning te bieden aan mantelzorgers, en pleiten we voor verandering op beleidsniveau en in maatschappelijke perceptie.
Het draait om balans
Mantelzorg is een bewonderenswaardige taak die vaak wordt opgepakt door kinderen wanneer hun ouders extra zorg nodig hebben. In veel gevallen moeten deze mantelzorgers echter ook hun professionele verplichtingen nakomen. De balans tussen werk en mantelzorg is vaak ver te zoeken, vooral naarmate de gezondheid van de ouders achteruitgaat. Het dagelijkse jongleren tussen werkverplichtingen en de zorg voor ouders plaatst mantelzorgers in een constante staat van overbelasting. Het is geen kwestie van of ze deze last voelen, maar eerder hoe zwaar deze is.
Het gaat zelfs zo ver dat mantelzorgers vakantiedagen opnemen om mee te gaan naar de dokter, het ziekenhuis en andere zorgafspraken. En als gevolg van de continue zorgverantwoordelijkheden loopt ook het emmertje van de mantelzorger over. Door de fysieke en mentale uitputting melden zij zich vaker ziek. Het is duidelijk dat de balans ontbreekt en een oplossing is niet altijd voorhanden.
De rol van de werkgever
Flexibele werktijden, werken vanuit huis en mantelzorgverlof zijn maatregelen die werkgevers kunnen nemen om de druk op mantelzorgers te verlichten. Een werkomgeving die begrip toont voor de uitdagingen van mantelzorgers is niet alleen ethisch verantwoord, maar kan ook bijdragen aan een positieve bedrijfscultuur. Het ontbreekt vaak aan duidelijke afspraken en de oplossing ligt dan ook niet (alleen) bij betere regelgeving rondom mantelzorg.
Maatschappelijk gezien wordt de zorg voor ouders vaak als vanzelfsprekend beschouwd en lijkt het soms alsof mantelzorgers hun taken zonder al te veel moeite moeten vervullen. Het gebrek aan erkenning en begrip voor de mantelzorger maakt het emotioneel ook zwaarder. Een flexibele opstelling van de werkgever helpt daar natuurlijk in, maar het is geen structurele oplossing.
Maatschappelijke bewustwording
De verwachting is dat mantelzorg een steeds grotere rol in zal nemen binnen onze verouderende maatschappij. Dit zal goed zijn voor de bewustwording van het probleem en bijdragen aan de erkenning en het begrip voor de last die de mantelzorgers dragen.
Het is belangrijk om de maatschappelijke perceptie van mantelzorg te veranderen. Mantelzorg is geen vanzelfsprekende verplichting; het is een opoffering die vaak onzichtbaar blijft voor de buitenwereld. Door meer bewustwording te creëren, kunnen we de empathie vergroten en een ondersteunende omgeving creëren voor mantelzorgers.
Zelfzorg
In het licht van de zware tol die mantelzorgers dragen, is het essentieel om het belang van zelfzorg te benadrukken. Mantelzorgers moeten erkennen dat het behouden van hun eigen gezondheid en welzijn cruciaal is, niet alleen voor henzelf maar ook voor degenen voor wie ze zorgen. En daarbij gaat het niet alleen om de fysieke gezondheid, maar ook het mentale en emotionele welzijn. En dat betekent in de praktijk eigenlijk dat ze hier hulp bij nodig hebben. Iets dat nog vaak gezien wordt als een teken van zwakte. Mantelzorgers moeten worden aangemoedigd om ondersteuning te zoeken en hun eigen grenzen te erkennen.
Conclusie
De druk op mantelzorgers, vooral kinderen die voor hun ouders zorgen, is een complexe kwestie die een steeds grotere rol zal spelen in onze samenleving. Ziekmeldingen op het werk en het gebruik van vakantiedagen als mantelzorgdagen zijn slechts symptomen van een groter probleem.
Zowel de mantelzorger als de ouder waarvoor gezorgd wordt, hebben baat bij een persoonlijke aanpak die er ook voor zorgt dat de druk op de reguliere zorg niet nog verder toeneemt. Er ligt een grote uitdaging bij waarbij overheden, werkgevers en de maatschappij als geheel stappen zullen moeten ondernemen om mantelzorgers te ondersteunen. Mantelzorgvriendelijk beleid en met name financiële steun lijken noodzakelijk om mantelzorgers in staat te stellen hun waardevolle rol te vervullen zonder hun eigen welzijn op te offeren. Want alleen redden we het niet.