Hallo Henk, kun je ons iets vertellen over de behoeften die je hebt als alleenstaande oudere?
Een van de grootste behoeften is simpelweg gezelschap. Een praatje maken, samen een kopje koffie drinken, of samen een wandeling maken. Maar ook praktische hulp bij boodschappen doen, klusjes in huis, of het begrijpen van moderne technologie zijn zaken waarbij ik hulp kan gebruiken. Al gaat whatsappen me nog goed af, haha.
Voel je weleens eenzaam?
Na het verlies van mijn vrouw is het leven niet meer hetzelfde. We waren altijd met z’n tweeën, en nu ben ik alleen. En dat voelt wel eenzaam, ja.
Met het verstrijken van de jaren zijn veel vrienden en familieleden weggevallen, en het gemis van menselijk contact weegt zwaar. Je mist de diepgang van mensen die je echt kennen. Dat is toch iets anders dan een praatje bij de bakker.
Heb je zelf pogingen ondernomen om sociale contacten te leggen?
Ja, ik heb geprobeerd deel te nemen aan lokale activiteiten in het verzorgingstehuis bijvoorbeeld en bij evenementen van de voetbalclub waar ik vroeger veel kwam, maar het lijkt soms moeilijk om aansluiting te vinden. Mensen hebben vaak hun eigen levens en verplichtingen, en het is lastig om een connectie te maken.
Hoe denk je dat de gemeenschap en familieleden kunnen bijdragen aan het bestrijden van eenzaamheid onder ouderen?
Bewustwording is cruciaal. Familieleden kunnen regelmatig contact houden en onderling proberen te zorgen dat er altijd iemand is die even belt of langs gaat. De gemeenschap zou initiatieven kunnen nemen om activiteiten te organiseren die ouderen samenbrengen. Ouderen wat meer betrekken in de maatschappij. Het is best een grote groep. Inclusiviteit noemen ze dat tegenwoordig denk ik, haha.
Welke rol speelt technologie en digitale communicatie in het verminderen van eenzaamheid?
Hoewel ik niet erg bedreven ben in moderne technologie, begrijp ik dat het kan helpen. Videobellen met familieleden, foto’s whatsappen en ook het met elkaar leren van nieuwe digitale vaardigheden helpen wel mee. Maar het weegt niet op tegen een persoonlijk bezoek.
Wat zou je willen zeggen tegen andere ouderen die zich eenzaam voelen?
Laat je niet ontmoedigen. Er zijn altijd mogelijkheden om verbinding te maken, zelfs als het soms moeilijk lijkt. Probeer deel te nemen aan lokale activiteiten, zoek ondersteuning van gemeenschapsorganisaties en wees niet bang om hulp te vragen. Er zijn mensen die om je geven.
Wat zou je willen vragen aan de samenleving als geheel om eenzaamheid onder ouderen aan te pakken?
Een beetje vriendelijkheid zou al mooi zijn. Een glimlach, een groet, of zelfs een kort gesprek kan het verschil maken. Dat is met al die telefoontjes wel minder geworden. Laten we allemaal proberen meer aandacht te hebben voor de ouderen in onze samenleving en actief bijdragen aan het verminderen van eenzaamheid.
Dank je wel, Henk! Voor het delen van je persoonlijke ervaringen en inzichten. We hopen dat dit bijdraagt aan een groter begrip van de behoeften van eenzame ouderen.